Florka wraz z Lukasem znalazli wspólny dom, a oto jej histora:
Cześć! Jestem Florka. Jestem już duża, chociaż ciocie mówią, że jeszcze mała. Ale nie słuchajcie ich. Przecież ja wiem, jaka jestem. Lepiej niż one wiem. Poza tym, że jestem już duża, to jestem jeszcze miła i uczynna. Chętnie grzeję ciocine szyje, kolanka i rączki. Zawsze, gdy one krzątają się po naszym pokoiku, uważnie je obserwuję, by w razie konieczności, gdy tylko zajdzie taka potrzeba – szybciutko podbiec i zafundować przytulaśnego przytulaska – mój lek na całe zło. Mruczę im przy tym pięknie, najpiękniej jak umiem. Nawet ja sama lubię słuchać swojego mruczenia. Bardzo lubię.
